Babcie,dziadkowie i ich szczęścia

Nasze wnuczęta...Ktoś powiedział,że wnuki kocha się bardziej niż własne dzieci.Coś w tym jest.Bycie rodzicem to są obowiązki,a bycie dziadkiem,babcią-to już więcej przyjemności.Zawsze można oddać dziecko rodzicom:).Rozpieszczamy je,uciekają do nas,kiedy mama i tata dają karę,przytulimy,pocieszymy,kupimy zabawkę.I chociaż czasami już nie mamy do nich sił i ręce opadają,to i tak kochamy je nad życie.A jak taka urwiska powie:"Babciu,ja Cię kocham,jak stąd do gwiazd" i wręczy bukiet róż na Dzień Babci,to babcia staje się miękka,jak plastelina,z której każde wnuczę i tak ulepi,co samo chce.Ciekawe,kto komu jest bardziej potrzebny-my im,czy one nam:)) Nasze słoneczka,serduszka,perełki,gwiazdeczki:) Te całkiem malutkie,większe i prawie dorosłe.Zawsze najważniejsze.